مطلبی در کتاب امالی شیخ صدوق ، در حدیثی که از امام صادق علیه السلام نقل شده ، آمده است که آن حضرت فرمود : " دلی که از محبت خداوند خالی باشد ، خداوند عشق را در آن جای می دهد . " لذا خیلی از اولیا رو می بینیم که بعد از پسند شریک زندگی اول ازدواج می کنند بعد نسبت به یکدیگر عشق می ورزند و ابراز محبت می کنند اما افرادی بسیار هستند که با اولین حرف ادعای عشق کرده اند اما عاقبت ...
( نمی خوام فعلا وارد این مطلب بشم که عشق و دوست داشتن برای خودش سرفصلهایی جداگانه هست که باید برای هر کدام جداگانه و مفصل نوشت و اینکه ما باید عاشق باشیم یا دوست داشته باشیم؟ )
افرادی هستند که بعد از چند سال زندگی زناشویی که شروع آن با عشق بوده است ، از یکدیگر جدا می شوند و عشق و عاشقی کنار می رود ؛ چرا که ابتدا با هجوم شهوت روبرو هستند اما بعد از مدتی که براشون عادی شد دیده میشه که به مسائل جنسی کمتر اهمیت داده اند و از لذات جنسی محروم بوده اند . نمونه های آن در میان افراد طلاق گرفته ی جامعه ، فراوان هستند .برای همینه که می گن عشق هایی که با یه نگاه پیش میاد شهوته و عشق مجازیه و زود گذر..ولی باز هم فراموش نشه که باید به این غریزه ی جنسی بعد از ازدواج اهمیت داد . اما این نکته هم ناگفته نماند ، طلاق های زیادی هم صورت می گیرد که به خاطر عادتهای ناشایست و خلاف عفت برخی دختران و پسران و یا بی بند و باری ها و ازادی های بیش از حد آنها در دوران قبل از ازدواج است که ترک این عادت برای آنها دشوار است . لذا از مواردی که در صیغه به ویژه در متعه های مکرر ( حتی با وجود شرعی بودن آن ) ، می توان به آن اشکال وارد نمود خصوصاً برای زنان و دختران همین مورد است که بعد از مدتی ترک عادت های گذشته و قناعت به یک شخص به عنوان شریک دائم زندگی را برایشان دشوار می نماید .
منبع : http://elecbook.ir